بیشینه سازی سختی سازه های دو بعدی با استفاده از روش تبرید تدریجی (sa)

در این پژوهش روش sa برای بیشینه سازی سختی سازه های دو بعدی مورد استفاده قرار گرفته است. سه مثال در این پایان نامه مطرح شده که عبارتند از صفحه مربعی، صفحه مستطیل شکل و تیر با تکیه گاه ساده (mbb). هدف از این پژوهش تحلیل مسایل با روش بهینه سازی تبرید تدریجی (sa) و بررسی معایب و مزایای آن نسبت به سایر روش های بهینه سازی که توسط پژوهشگران قبلی انجام شده است می باشد. بهینه سازی صفحه مربعی توسط ابوالبشری و فرض حجم ثابت، صفحه مستطیل شکل توسط chu و با فرض کاهش حجم سازه و تیر mbb توسط chu و با فرض کاهش حجم سازه مورد حل و بررسی قرار گرفته است. این پژوهشگران از روش بهینه سازی تکاملی سازه ها (eso) استفاده کرده اند. بهینه سازی شکل صفحات مربعی با وزن ثابت و ضخامت های گسسته، با هدف بیشینه سازی سختی آن ها به کار گرفته شده و نتایج با روش eso مقایسه شده است. در این پژوهش پنج مجموعه ضخامت صفحه گسسته، یعنی صفحات با سه، پنج، هفت، نه و یازده ضخامت بررسی شده است. در شکل های بهینه به دست آمده، تغییر مکان نقطه هدف تا %50 کاهش یافته است. دو مثال دیگر یعنی صفحه مستطیل شکل و تیر mbb نیز همانند صفحه مربعی با روش sa و قید ثابت ماندن وزن مورد حل و بررسی قرار گرفته است. در این پایان نامه روش sa برای بهینه سازی صفحه مربعی با هدف کمینه کردن تغییر مکان مرکز صفحه، صفحه مستطیل شکل با هدف کمینه کردن تغییر مکان انتهای صفحه و تیر mbb با هدف کمینه کردن تغییر مکان وسط تیر ارایه می شود، که در هر سه مورد وزن سازه ثابت فرض شده است. برای این منظور برنامه ای کامپیوتری در محیط نرم افزار matlab نوشته شده که ضمن تحلیل، ضخامت صفحه ای مربعی را با دو نوع بارگذاری متمرکز و گسترده با تکیه گاه های مفصلی و یا گیردار با قید ثابت ماندن وزن برای داشتن تغییر مکان کمینه بهینه می نماید. در حل صفحه مربعی در بهترین حالت که مربوط به صفحه با 3 ضخامت، بار گذاری گسترده و تکیه گاه گیردار می باشد جواب sa حدود %7 بهتر از جواب eso شده است. در صفحه مستطیل شکل جواب sa حدود %4 بهتر از جواب eso در هر دو حالت 3 و 5 ضخامت میباشد. در تیر mbb جواب حاصل از روش eso حدود 3 درصد بهتر از جواب حاصل از روش sa است.